Implantologia

Zależy od rodzaju zastosowanego implantu i jakości kości, w którą go wprowadzono:
W żuchwie od 3 tygodni do 3 miesięcy
W szczęce od 4 tygodni do 6 miesięcy
W tym czasie pacjent powinien po prostu prawidłowo dbać o higienę jamy ustnej. Jest to czas, w którym implant przestaje być tylko zwykłą śrubką. Dochodzi do jego osteointegracji, czyli zrośnięcia się z kością tak, że nie jest możliwe jego wykręcenie. Staje się on integralną częścią ciała. Po zintegrowaniu implantu możliwe jest wykonanie odpowiedniego uzupełnienia protetycznego brakujących zębów.Łącznik protetyczny jest elementem, na którym zamocowane zostanie uzupełnienie protetyczne. Zostaje on po prostu przykręcony do implantu. Jest to czynność bezbolesna. Od tej pory nad dziąsłem widoczny jest wystający metalowy lub ceramiczny element. Na tej samej wizycie wykonać można uzupełnienie tymczasowe.

Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat procentowość niepowodzeń w stosowaniu implantów stomatologicznych bardzo się zmniejszyła. Wykazano, iż 95 – 98% zabiegów z wykorzystaniem implantów zakończyło się pełnym sukcesem. W pierwszym roku po zakotwiczeniu implantu należy liczyć się z “fizjologicznym” poziomym zanikiem kości o około 1,5mm. W następnych latach można spodziewać się dalszego zaniku o 0,1 mm. Ubytki kości znacznie przekraczające te wartości należy oceniać jako patologiczne.
Jedną z najważniejszych przyczyn problemów z implantami (tzw. periimplantitis – zapalenie dziąsła i ew. utrata kości wokół implantów) jest nieodpowiednia higiena (słabe czyszczenie) oraz niezgłaszanie się na wizyty kontrolne, na których można szybko wykryć początkowe stany zapane. Periimplantitis może pojawiać się u 10 do 40% pacjentów użytkujących uzupełnienia na implantach i może prowadzić do ich utraty! Dlatego niezwykle ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza, stawanie się na wizyty kontrolne minimalnie 1 raz w roku i bardzo staranne czyszczenie jamy ustnej szczoteczką do zębów oraz irygatorem dziąsłowym.
Powierzchnia implantu czyni go czymś więcej niż zwykłą “śrubką”.

Wybór 2 typów powierzchni implantów Straumann
Powierzchnia typu SLA (Sand-blasted, Large-grit, Acid-etched)
jest otrzymywana poprzez piaskowanie i wytrawianie tytanu. Zabiegi te zwiększają istotnie powierzchnię kontaktu implantu z kością, polepszając siłę jego utrzymania. Czas wgajania wynosi 8-12 tygodni. Jest to jedna z najlepiej przebadanych, poznanych i udokumentowanych powierzchni implantów na świecie.
Powierzchnia typu SLActive
jest nowym wynalazkiem Straumanna. Powstała ona jako udoskonalenie sprawdzonej powierzchni SLA – w porównaniu do niej jest hydrofilna i chemicznie aktywna. Dzięki temu ułatwia i przyspiesza proces przebudowy i wzrostu kości wokół implantu. Według przeprowadzonych badań znacząco zwiększa obszar, na którym zachodzi proces osseointegracji w początkowej fazie leczenia. Umożliwia bezpieczne obciążenie implantu nadbudową protetyczną już w 2-4 tygodnie po chirurgicznej fazie leczenia.

• palenie tytoniu
• duże napięcie policzków i języka
• niektóre leki
• niedobory (np. wit D3)
• zaburzenia krzepliwości krwi, cukrzyca, leczenie osteoporozy lekami w iniekcji i niektóre inne choroby
• ogólna zła kondycja organizmu

Przed zabiegiem koniecznie poinformuj lekarza o chorobach, paleniu i przyjmowanych lekach – to pozwoli ustalic odpowiednią dla Ciebie strategię leczenia.

Jest to etap leczenia niezbędny, by przy pomocy implantów uzupełnić zęby brakujące w bocznym odcinku szczęki , jeśli kości  jest bardzo mało, tzn. poniżej 5 mm: SFE – stosowany jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej metodą otwartą.

Przy etapie leczenia, jeśli kości w okolicy szczęki jest ok 5 mm lub więcej i możliwe jest wykonanie podniesienia dna zatoki metodą zamkniętą – osteotomową.